سرگرم شنیدن جدال دو کودک بودم،
کودک اولی : بابای من ورزشکاره، خیلی تند میدوه، از ماشینا جلو میزنه.
کودک دومی : بابای من تندتر میدوه، از هواپیما هم تند تر،
تو دلم گفتم: شما چه میدونین، بابای من از همه سریعتره، قبل فکردن بهش بود ولی الان نیست،
........ .............
فاصله بین بودن و نبودنت برای من از لحظه کوتاه تر بود، روحت شاد بابا.